Aşıq olmayan insanlar kimi xoşbəxt olmaq istəyirəm...



-Susmağa qərar verdim...Qəddar biri oldum....Nifrətim artırdı hər şeyə



Ağlamağı,gündüzlər isə "mən yaxşıyam,hamıdan güclüyəm,mən xoşbəxtəm



-Yaxşı biri idim əslində...Sonra canımı yandırdılar....Duyğularımı itirdim....



Gülməyi unutdum mən....Saxta sözlər,yalan ~dolan gülümsəmələr...



- Necəsən !? - sualına gülerək yaxşıyam deməyi öyrəndim mən . Hər gecə sakitcə



Hər şey yolundadır" rollarını öyrəndım...bunlardan her gün isifadə edirəm.Yəni



Həyat adlanan bu bataqlıq çəkdikcə çəkir məni...