Həzrət Peyğəmbər (s) buyurur: İnsanın doldurduğu qablar arasında ən pis qab qarındır. İnsan bir neçə tikə ilə düz dayana bilər. Əgər nəfs istəyinə qalib gəlib yeməyə, içməyə və nəfəs almağa üçdəbir yer saxlasa xeyir görər... Həzrət (s) buyurur: Ümmətimin ən pisi o kəslərdir ki, rifah içində doğulublar, çeşidli xorəklər yeyiblər, çeşidli libaslar geyiblər, çeşidli miniklərə süvar olublar, həm də çox danışırlar... Buyurur: Qorxaq ürək, doymayan qarın, dəli şəhvət, dinin düşməni olan pis dostlardır... Başqa bir məqamda buyurur: Çox yemək və çox içməklə qəlbinizi öldürməyin. Qəlb əkin yeri kimidir, çox suvarılsa məhv olar... Buyurur: Çox yemək qəlbi öldürər, ibadətdə süstlük yaradar, öyüd-nəsihət eşitməyə mane olar... Kim çox yemək və çox içməyə adət etsə qəlbi daşlaşar. Həzrət (s) buyurur: Bir gün Cəbrail gözlənilmədən nazil oldu. Dedim ki, əvvəllər gəlmədiyin vaxt gəlmisən, məni qorxutdun. Cəbrail dedi: Ey Məhəmməd (s)! Allah səni bağışlayıb, nə üçün qorxursan?! Allah səni nə üçün seçib? Allah sənə bütlərə pərəstişi, şərab içməyi, pis danışmağı, insanlarla didişməyi, qadağan edib. Allah buyurur ki, Mənim üçün qarınqululuqdan xoşagəlməyən sifət yoxdur...
Salman Farsini qonaq çağırdılar. Bir qədər yeyib dayandı və dedi: Bəs edər. Peyğəmbər (s) buyurub ki, dünyanın ən tox adamı axirətin ən ac adamıdır. Dünya möminə zindan, kafirə behiştdir.