Bir oğlan 22 yaşında idi.Yaxında Kanadaya gedəcəkti.Savaşa qatılmaq üçün İngiltereden ayrılacaqdi.Ağıllı və duyğusal idi.Bir o qədər də cəsur idi.Kanadaya getmədən görmədiyi bir qızla məktubla tanışmışdı.Ora getdiyində də məktublaşmalar davam edirdi.Məktubları oxuduqca qəlbini qızın sevgisi bürüyürdü.Məktu­bların birində qızdan şəklini göndərməsini istədi.Qız isə xarici görünüş mühüm deyil əsas qəlblərimizdir demişdi.Kanadadan dönənə qədər,yüzlərcə məktublaşmışdılar.Artıq İngiltərəyə dönmə günü yaxınlaşırdı.Son məktubunda dönər dönməz onu görmək istədiyini qıza yazdı.Qız razılaşıb,qarşılamaya gələndə yaxasında qırmızı gül olacağını demişdi.Nəhayətgörüş günü gəlib çatmışdı.Qatardan endiyi andan gözləri sevgilisini axtarmağa başlamışdı.Uzunboylu,uzun sarı saçlı,mavi gözlübir gözəl qiz ona tərəf gəlirdi.Qızın cazibəsinə qapıldı.Amma qızın yaxasında qırmızı gül olmalı idi.Elə bu an yaxasında qırmızı gül olan,dolu,balaca boy,həm də çirkin bir qız gördü.Elində məktublarında danışdıqları kitab vardı.İki yol arasında qalmışdı.Bir tərəfdə çox gözəl bir qız,bir tərəfdə də çirkin amma məktublardan qəlbini ona bağlamış qız.Bunları fikirləşərək özünə gəldi,çirkin qıza əlini uzatdı.”Salam Asya”deyəndə “Mən Asya deyiləm.Bayaq burdan keçən sarı saçlı,mavi gözlü qızdır Asya.Yaxama bu gülü taxıb və bunun öz həyatının bir imtahanı olduğunu söylədi.Sizi qatar gözlənən kafedə gözləyir”deyə həqiqəti dedi...