Hansı müqəddəs saydığınız su təmizləyəcək günahlarınızı?!
Axanda bir uşağın boynundan qan
Tanrı Tanrı olsa, bir zərrəsini belə bağışlamaz
Günahlarımızın...
Ağla! Ağla Zeynəbim, ağla Fatiməm, ağla Leylam
7 yaşında ürəyindən böyük yaralarına ağla
Ağla, bəlkə səsinə oyandı göydəkilər, bəlkə qaçdı yuxuları
Bəlkə yandı yüz iyirmi dörd mindən birinin ürəyi halımıza
Bəlkə Tanrı da çəkdi sığalı
1400 il əvvəl demişdi özü Onun bir adı da Dərmandı...
Əgər cəhalət bir millətin ən böyük silahına çevrilibsə
Əgər Allahlaşdırılıbsa şəxslər və ölürsə körpə Hüseynlər
Ağrıdan dizini döyüb bir ananın övladı cansız yerə düşər
O kağıZlara imza atanları yığsan bir yerə
Dəyməz saçlarının öz qanı bulaşmış bir uşağın tellərinə
Bizi qoruyanların əslində bizi vuranlar olduğunu bilmirsiz
Bilməyəcəklər...
Ölçüsüz bu müharibə!
Bir tərəfdə tanklar, bir tərəfdə uşağlar ayaqyalın
O balaca gözlərində sanki kabuslar həyatda və üzərlərinə gəlir
Ölçüsüz bu müharibə və talehlərdə alçaqmış!
Niyəsə boşluğa atılan hər güllə, gedib kasıba dəyir
Mən yemək seçirəm, o yemək istəyir
Mən seçib geyinirəm, o çılpaq üşüyür
Mən sevib evlənirəm, o 8 yaşında qurban gedir
Və mən bir gün dikəcəm gözlərimi böyüklərin gözünə
Və deyəcəmki:
Sən sevişənə qədər, mən sevənə qədərəm
Sən pulu görənə, mən ölənə qədərəm
Sən arxanda durana, mən Tanrıma qədərəm
Biz eyni dünyada yaşamamalıydıq!
Biz eyni dünyada yaşamamalıydıq...
Kəsil səsim, kəsil!
Övlad kimi sevdiyin qadının uğruna
Sus! Sus, sus danışma!
Yansın millətin qəlblilərin ocağında
Ulasın mahnı adıyla gecəsi 100 manatlıq sənətçilərin
Yazarlarıvın kitabları qurban getsin sarı saçlı köçəri bir tacirə
Ədəbiyyatçıların 8 nəfərlik debatlarında alqış dərdində
Kəsil səsim kəsil!Danışma birdə!
Nə şeir yazmağın dadı qalıb bir gün yağış üzərinə
Nədə qucaqlayıb yatmaq Anavı
Ağrıvın köksünə...
Kəsil qollarım kəsil!
Bu ağrıyla onu qucaqlama birdə
Qanıvıda burax get Atavın qəbrinin üstünə
Mən qadınların gözlərinə baxmağdan qorxub, bədəninə baxan kişilərlə dolu dünyadanam
Burada işim yox...
Mən bir sevdiyim adamlara, birdə axmaqlara susdum
Birinə ürəyim imkan vermədi, birinə kitablarım
Mən ayaqyalın qalan uşaqların tayfasındanam
Bir çörəyi 8 yerə bölüb yeyən Atalardanam
Mən baxışlarında kədər olan, soyuq qışda qar əridən o 6 yaşında qızın qardaşıyam
Hansı inanc açıqlayacaq mənə bir uşağın gecə ac yatmağını?!
Qarşıma çıxacaq bütün xoşbəxtliklərdə cəhənnəmə!
Susuzluqdan ölən hər uşaq mənəm!
Minlərlə balaca məzar var mənim ürəyimdə...