Bəzən biz Allahı tanımaq üçün nəsə möcüzə axtarmaq əvəzinə həyatın özünün gözəlliyine baxıb nədənsə ibrət çıxarmağımız bizi qəlb gözümüzden Allahı tanıtdırır və Allahı bizə göstərir.
İki şeyi unut; etdiyin yaxşılığı və sənə edilən pisliyi.
iki şeyi unutma; Allahı və ölümü
Sizin ən yaxşınız, insanlarla mülayim davranan , ən dəyərliniz isə xanımına mehriban ve güzəştli davranandır. Xanım Zəhra(S.A.)
-Acı çəkən səbr etsin,
- Acı çəkdirənsə acı çəkəcəyi günü gözləsin...(Hz. Məhəmməd)
Kim deyir ki, kişi ağlamaz?!
Hz. Məhəmməd (s.a.s.) ümmətim-ümmətim deyə göz yaşı
tökmədi mi?!
Hz. Əli Xanımlar xanımı xanım Fatimeyi Zəhra üçün göz yaşı
tökmədi mi?!
Əsl kişi ağlayar.. Eşq deyər ağlayar, Əfv deyər ağlayar,
ALLAH deyər ağlayar..!
Allah Təala : "Təəccüb edirəm o bəndəyə ki, gülür, eylenir, senlenir ama day düşünmür ki Mən ondan razıyam yoxsa yox?"
''Ən xəsis insan, salam verməkdə xəsislik edən adamdır."
Hz. Məhəmməd (s.ə.a.s)
İmam Əhməd deyir: "Peyğəmbər – salləllahu aleyhi va səlləm – qarnı üzərində uzanmış bir kişi gördü və dedi: "Həqiqətən bu cür uzanma tərzini Allah sevmir.
Bu cür uzanmaq yalnız cəhənnəm əhlinə aiddir.”[İbn Macə (3724)

Əsnəmək şeytandandır!!

Peyğəmbər (səllallahu aleyhi ve səlləm) buyurdu:

"Sizdən biriniz əsnədik də əli ilə ağzını tutsun. çünki şeytan (ağzına) girər."

Peyğəmbər (səllallahu aleyhi ve səlləm) buyurdu:

"ALLAH asqırmağı sevər, əsnəməkdən isə xoşlanmaz. Biriniz asqırdıqda ALLAHa həmd etdiyində eşidən hər bir musəlmana "Yərhəmukəllah" dəmək üzərinə haqq olur. Əsnəməyə gəldikdə isə o, şeytandandır. Buna görədə birinizin əsnəməyi gəldikdə gücü çatdığı qədər onu dəf etməyə calışşın. Çünki sizdən biriniz əsnədiyi zaman şeytan ona gülər."
Allah bir kəsin üzünə tövbə qapisin açsa, bağışlanmaq qapısını da açar.
Allah bir kəsin üzünə dua qapısını açsa, qəbul qapısını da acar.

Həzrət Peyğəmbər (s) buyurub: "Hər kəs cümə günü dırnaqlarını qısaltsa, barmaqlarının başı çat-çat olmaz və Allah-Taala onun barmaqlarından hər bir xəstəliyi götürər və xəstəliyinə şəfa verər”. (Mən la yəhzuruhul fəqih, Səduq, 1/127; Ən-Nəvadir, Ravəndi, səh.23).