Düşüb bu şəhərin hər tin-dalanna Inan ki, mən səni gəzə bilərəm Baxmaram ömrümün geri qalanna Məhşər gününəcən sevə bilərəm... Mənimki elə eşq, elə sevda ki, Kəlmələr imkansız başa salmağa Aşiqəm, məkanım yoxdur inan ki, Ev - eşik bilmirəm, yatıb -qalmağa.... Demirəm Məcnunam eşqindən sənin Çöllərə düşməyim imkansız mənim Mən elə Əhədəm eşqindən sənin Dörd dövrə vururam dövrəndə sənin... Sən isə görmürsən, tutulub gözün Məni də kor etdin , niyə bilmirəm Ürəyim azmış ki, tutmusan gözüm Səndən özgə birin görə bilmirəm.. Bilmirəm bu eşqlə necə edəcəm Cəsarət yox məndə, gümanım da yox. Deyəsən şeirlər tək həsr edəcəm Hələ ki, özgə bir çarəm də ki, yox... Əhədəm, eşqimi qəlbdə çəkərəm Istəməm üzülüb ağlayasan sən. Bu üzdən eşqimi heç bildirmərəm. Eşqimi vərəğə danışaram mən. Bu şeri oxusan bunu anla ki, Bu ürək hər daim məxsusdu sənə. Yadında bunu da yaxşı saxla ki, Bu Əhəd ömürlük məhkumdu sənə... ƏHƏD ƏHƏDLİ...
1
