Qısqanclıq aşan göstəricisi deyil. Eşq, həddindən artıq sevgi və bağlılıq duyğusudur. Adi sevmədən, adamın duyğularını idarə etmədə çətinlik yaşaması vəziyyətiylə təhlil edilə bilər. Xüsusilə əlaqələrin başında yaşanan bu duyğu, zamanla, əlaqə yetkinləşdikcə yerini daha idarə edilə bilər və qalıcı duyğular olan, sevgi, güvən və sədaqətə buraxar. İnsanın sahib olduğu bu qiymətli şeyi itirməkdən narahatlıq eşitməsi gözlənilən bir vəziyyətdir. Bu səbəblə, bir-birini həqiqətən sevən iki insanın arasında bir miqdar qısqanclıq olması təbiidir, lakin sahiblənmə duyğusunun eşqlə əlaqəsi yoxdur.
Qısqanc kəslərin, sevilməyə qarşı həddindən artıq bir ehtiyacları vardır və yaşadıqları etibarsızlıq və çatışmazlıq duyğularıyla baş edə bilmədikləri üçün əlaqədə otapıldıqları insanın sevgisini kimsəylə paylaşmaq istəməzlər.
Qısqanclıq yaşayan kəslər bir tərəfdən əlaqələrini davam etdirməyə çalışarkən, bir tərəfdən də özünə inamlarını qorumağa çalışarlar. Əlaqəni qorumaqdakı məqsəd daha çox həyat paylaşmaqkən, həddindən artıq qısqanc kəslər bunu ancaq təhdid edərək, güc tətbiq edərək ya da küsərək təmin edə biləcəklərinə inanarlar. Əlaqənin bir rəqib tərəfindən təhdid edildiyini hiss etdikləri zaman da bu rəqabətdə itirəcəklərini, sevilmədiklərini, sayılmadıqlarını mütəfəkkirlər.