O vaxt qıznan 2 gün danışırdın deyirdin səni sevirəm , deyirdi bə xiyar görməmisən necə sevirsən? Səndə naxadı stat yazırdın ki , görmədən necə sevirsən demə , biz rəbbimizi də görmədən sevdik.
Bir də qorxmaq hissi var. Yaxşı ki, varsan dediklərimizi itirmək qorxusu . Ən pisi də odur ki , məhz qorxduqlarımız başımıza gəlir
Təsəvvür elə qarğıdalısan kimsə səni əsəbləşdirir səndə hirsinnən partdıyıb olursan popcorn.
-Və elə böyük aşiq oldum ki sənə, balaca qadın. Anlamayacağın qədər
Deyir : çiyələk mürəbbəsi qədər xoşbəxt etsəydi də bəs idi
Hâlâ yalnız mısın? Sadece özgür. Peki mutsuz? Sadece alışmış. Peki ya aşık? Sadece eksik. Peki ya sen? Hâlâ bekliyor musun? Beklemek, şimdi hiç duymayan birine, Dünyanın en güzel şarkısını söylemek kadar anlamsız. Peki ya umut? Umut, şimdi hiç görmeyen birine, Gökkuşağını anlatmak kadar zor ve imkansız..
Deyir ; bəzən , gözlərimi qaçırdığım üçün peşman oluram .Sonra darıxıram. Kaş ki , doya-doya baxsaydım deyirəm.
-Anılar unutmayı zorlaştırmak için verilmiş cezalardır sevgilim
-Seviyoruz, Özlüyoruz, İç çekiyoruz, Anıyoruz ama aramıyoruz. Çünki biz birbirimizi acıdan öldürürüz.
-Tanımadanda sevə bilər insan. Bir baxışa minlərlə anlam yükləyib danışmadan da anlaşa bilər. Susaraq da şeir ola bilər səssizliyin.Bağıraraq da məğlub ola bilərsən susmuş birinə. Gedərək də tərk edilə bilər qüruru ilə sınanıbsa. Və heç toxunmadan da hiss edilə bilər durmadan arzuladığın ruhunun ən qaranlıq köşələrinə toxunubsa
Atasan özüvü hündür binadan ölənə qədər ard arda.
Gəl oturaq baş-başa darıxaq mənim üçün.
Getməyi də gəlmir adamın Qalmağı da... Heç nəyi gəlmir adamın heç kimi gəlmir..