Yalnızlığa öyrəşəndə hər kəs çox gələr insana. Çünki o hər zaman yalnızdır.Sevgiyə,qayğıya,insanlığa ehtiyacı var.!



İnsanlar onun nələr çəkdiyin anlamaz,anlaya bilməz çünki o yalnızdır.Hər gecə göz yaşı tökər,bu haqsızlığa dözə bilməz.



Onu hər zaman güldürməyə,əyləndirməyə çalışarlar ama o gülməz,əylənməz çünki o yalnızdır.



Bu insların vəhşiliyinə dözə bilməz ,yalanlarına,insafsızlığına,minbir üzlü olmasına dayana bilməz.Onun ücün isə yalnızlığı seçər.!



Nə qədərdə silirsə silsin keçmiş hər zaman onunladır.Hər zaman ürəyində izi qalır keçmişin.



Həmin insan artıq Yalnızlığa öyrəşib.Ona nə qədər səhvlər edilsədə.Onun artıq canı yanmaz ! .Çünki o özünü unudulmuş hiss edər.Çünki o Yalnızdır...! Qaranlığı ilə birlikdə yaşayar.Orda heç kəsə yer verməz.Yalnız olar yalnız yaşar bütün xatirələri ilə birlikdə yaşar keçmişdeki sehvləri ilə ona edilən pisliklərlə yaşar.Gələcəyə dair planlar qurmaz ancaq xəyallarda yaşar.Çünki o yalnızdır...! "Yalnızlıq" belə bir şeydir sevilməyənlərin yeridir sadəcə yalnızların yeridir...!