yenə xatrələr məni cəkib aparır SON MƏKTUB KİTABINDAN...
..Təyarə havaya qalxır... Yenə xatirələr məni çəkib aparır...Səkkiz il öncə Bakı-İstanbul reysinə bilet alaraq vətənə əlvida deməyim yadıma duşur.Tutqun,soyuq payız gunundə hər şeyimi-vətəni,sevimli işimi,gəlirli şirkətimi,rahat mənzilimi,var dövlətimi,doğma və yaxınlarımı atıb yalnız bir urək kədər və bir ömurluk peşimançılıq yuku göturərək bura gəldiyim gun butun uçuş muddətində-iki saat yarım sakitçə ağlamışdım.Stuardessa bir neçə də7ə mənə yaxınlaşmış,nə baş verdiyini öyrənmək istəmiş,su vermişdi.Yanımda əyləşən yaşlı kişiylə xanımı da yol boyu məni sorğu-suala tutmağa çalışmışdılar... Mən o gunə kimi hər də7ə harasa sə7ərə gedəndə təyyarə biletini oraya və geriyə alardım.Tən ortadakı ən rahat yerlərdən birini ostəyərdim.İlk də7ə həmin gun birtərə7li bilet aldım,qeydiyyata gecikmişdim deyə təyyarənin arxa tərə7ində-35G yerində əyləşməli oldum.Və geriyə dpnuşum olmadı,burda qaldım...